Arnhem lost schulden af van bewoners in 'armste wijk van het land' (2024)

Arnhem gaat alle schulden aflossen van ongeveer 50 huishoudens in Immerloo. Die wijk staat bij het CBS te boek als het armste postcodegebied van Nederland.

Het gaat om een experiment. De gemeente hoopt aan te tonen dat als schulden helemaal zijn verdwenen, andere problemen als huiselijk geweld, verslaving, verwaarlozing en werkloosheid sneller en beter kunnen worden aangepakt.

Het experiment gaat verder dan het saneringskrediet, dat steeds meer gemeenten invoeren. In dat systeem neemt de gemeente alle schulden over, waarna de schuldenaar alleen de gemeente als schuldeiser heeft.

In het Arnhemse experiment worden alle schulden opgekocht en is de schuldenaar er in één keer voorgoed vanaf. Tot nu toe zijn schulden tot zo'n 18.000 euro bij de gemeente bekend. Bij de start krijgen gezinnen met kinderen voorrang. Die huishoudens krijgen na het verdwijnen van hun schulden gedurende twee jaar intensieve begeleiding om hun overige problemen aan te pakken. Daarvoor moeten ze zelf een plan maken.

17 miljard euro

In een toelichting op het experiment wijst het gemeentebestuur erop dat elk jaar in Nederland zo'n 17 miljard euro aan kosten worden gemaakt voor het oplossen van problematische schulden. Maar de totale schuldwaarde is een veel lager bedrag: 3,5 miljard euro. In de meeste gevallen lukt het niet om het schuldbedrag volledig te innen.

"Schulden hebben een verwoestend effect op mensen en staan het oplossen van andere problemen in de weg of wakkeren die nog verder aan", schrijft het bestuur aan de gemeenteraad. Het wijst daarbij vooral op de stress bij mensen met probleemschulden.

"Aan de andere kant bestaat er een schulden- en incasso-industrie die veel geld verdient aan schulden en bijkomende incassokosten en boetes."

De professionele schuldhulp weet ondertussen maar een klein deel van de mensen met probleemschulden te bereiken. Oorzaken zijn onder meer ingewikkelde regels, weinig vertrouwen in de overheid, schaamte, taalachterstand en laaggeletterdheid. Dit beeld veranderde de afgelopen jaren nauwelijks, ondanks talloze initiatieven van verschillende overheids- en hulporganisaties om de toegankelijkheid van schuldhulp te verbeteren.

Radicaal

Het is daarom tijd, zegt wethouder Mark Lauriks (PvdA), voor "een radicale oplossing". Het schulden-opkoopfonds komt voort uit een samenwerking van onder andere de gemeente, verschillende welzijnsorganisaties, een woningcorporatie en een zorgverzekeraar. Zij hopen dat door het wegnemen van schulden er deuren open gaan die nu gesloten blijven. "Jongerenwerkers, hulpverleners en wijkcoaches horen en zien dat mensen in de wijk veel problemen hebben", zegt wethouder Lauriks. "Soms lijkt het wel dat ze open staan voor hulp, maar het zijn die rotschulden die dat dan tegenhouden."

In het opkoopfonds komt maximaal 700.000 euro te zitten. Dat geld komt van de drie lokale fondsen, de gemeente voert het uit. Enkele schuldeisende partijen, zoals energiemaatschappijen, leveren bijdragen door schulden van deelnemers geheel of gedeeltelijk weg te strepen.

Het Arnhemse experiment is in Nederland het grootste en meest verreikende in zijn soort. Eerder werden in Amstelveen schulden opgekocht van mensen met psychiatrische stoornissen. In Amsterdam was er een kleinschalig project met het opkopen van schulden tot 5000 euro en wordt er nu gekeken naar een dergelijk project voor kwetsbare zwangere vrouwen. Ook in Zaanstad en Rotterdam bestaan er plannen in meer of minder vergevorderd stadium voor het opkopen van probleemschulden.

'Moral hazard'

Het experiment in Arnhem duurt twee jaar. Het gemeentebestuur belooft dat onderzoekers het intensief gaan volgen. Een van de vragen die op tafel liggen, is wat het wegnemen van schulden op langere termijn betekent voor de bestaanszekerheid van de deelnemers.

"Hier gaan we veel van leren. Het IMF stelde vorig jaar nog vast dat er internationaal geen best practice bestaat op het gebied van schuldhulpverlening", zegt Anna Custers, lector Armoede Interventies aan de Hogeschool van Amsterdam en niet betrokken bij het Arnhemse project. "Het oplossen van probleemschulden bij huishoudens wordt overal anders aangepakt. De wetenschap weet nog niet goed wat het beste werkt."

Kan bij succes het Arnhemse experiment uitmonden in zoiets als een landelijk opkoopfonds voor probleemschulden? Custers vermoedt van niet omdat schuldeisers en schuldbemiddelaars vrezen voor de zogeheten moral hazard: dat het wegnemen van schulden nieuwe schulden maken beloont.

Daartegenover staan, zegt Custers, harde cijfers: 725.000 huishoudens met problematische schulden waarvan minder dan 2,5 procent bij de schuldhulpverlening een sanerings- of schuldbemiddelingstraject start. "Wellicht kan er op landelijke schaal flexibeler worden omgegaan met schulden waar mensen weinig of niets aan kunnen doen. Bijvoorbeeld het sneller wegstrepen van toeslagenschulden."

"Als een te laag inkomen in verhouding tot de lasten de oorzaak is van schulden, dan is de vraag hoe lang je uit de schulden kunt blijven", zegt Nadja Jungmann, lector Schulden en Incasso aan de Hogeschool Utrecht en lid van de commissie die het kabinet adviseerde over het sociaal minimum. "Het sociaal minimum in Nederland is niet toereikend. Wie daarvan rond moet komen, loopt direct na een schone lei het risico op terugval."